Ο νέος από την μικρή πόλη της Σικελίας σώζει τον πατέρα του και ευχαριστεί τους θεούς……
- Ω!!! Μα τους θεούς μου τι γίνεται εδώ; Γιατί τρέχουν όλοι αυτοί και φωνάζουν ΒΟΗΘΕΙΑ, ΒΟΗΘΕΙΑ… Για να δω από το παράθυρό μου. Αμάν! Τι πύρινο ποτάμι είναι αυτό που έχει περικυκλώσει όλη την πόλη; Πρέπει να βγω γρήγορα από το σπίτι.
(Βοήθεια, Βοήθεια! )
-Τι φωνή είναι αυτή;
(Βοήθεια, Βοήθεια! )
-Α! Ο πατέρας μου έχει εγκλωβιστεί. Πρέπει να τον σώσω! Πατέρα, είσαι καλά; Κάτσε να σε βοηθήσω.
-Ωχ! Χτύπησα το πόδι μου και δεν μπορώ να περπατήσω γιέ μου.
-Μην ανησυχείς πατέρα θα σε πάρω εγώ στους ώμους μου. Κρατήσου γερά γιατί άμα δεν βγούμε έξω από το σπίτι θα καούμε ζωντανοί.
( Η πύρινη λάβα του ηφαιστείου της Αίτνας καίει τα πάντα στο πέρασμά της. Ο νέος ανησυχεί γιατί δεν υπάρχει έξοδος διαφυγής. Αισθάνεται κουρασμένος, οι δυνάμεις του τον έχουν εγκαταλείψει. Απεγνωσμένα αναζητά τη σωτηρία. Ξαφνικά όμως γίνεται κάτι αναπάντεχο…)
-Πατέρα κοίτα!!! Η λάβα άλλαξε πορεία. ΣΩΘΗΚΑΜΕ!!! Οι θεοί είναι μαζί μας . Δεν μας εγκατέλειψαν. Ας τους ευχαριστήσουμε για το δώρο της ζωής που μας χάρισαν.
-Τους χρωστάμε μεγάλη ευγνωμοσύνη παιδί μου, αλλά αν δεν ήσουν εσύ, εγώ ο ανήμπορος γέρος….
-Πατέρα ,μη λες τίποτα. Είσαι αυτός που με έφερε στη ζωή. Σου οφείλω πολλά και αυτό ήταν μια μικρή ανταμοιβή για όσα έχεις κάνει για μένα μέχρι τώρα.
Άλλωστε η οικογένεια είναι ένας δυνατός δεσμός που ό,τι και αν γίνει, κανένας δεν μπορεί να τον σπάσει.
ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΑΡΓΥΡΙΟΥ
Ο νέος μετά την έκρηξη του ηφαιστείου συνομιλεί με γείτονες που πανικόβλητοι τρέχουν να σωθούν. Εκείνος όμως είναι αποφασισμένος να σώσει τον πατέρα του………
Τίμων: Τι θόρυβος ήταν αυτός; Τι βλέπω; Το ηφαίστειο εξερράγει! Πάμε να φύγουμε!
Απολλώνιος: Ναι τρέξε γρήγορα πριν καούμε ζωντανοί. Αλκέτα τι κάθεσαι; Δεν βλέπεις τι γίνεται;
Αλκέτας: Παιδιά που πάτε; Μόνο τον εαυτό σας σκέφτεστε; Δεν πρέπει να φύγουμε έτσι πρέπει να πάμε να σώσουμε και τους άλλους ανθρώπους και κυρίως αυτούς που είναι ανήμποροι. Ο άνθρωπος πρέπει να βοηθάει τους συνανθρώπους του.
Τίμων: Αλκέτα τι λες; Αν δεν φύγουμε αμέσως θα πεθάνουμε και μάλιστα με φρικτό θάνατο. Τρέξε να γλιτώσεις τη ζωή σου!
Απολλώνιος: Αλκέτα έχει δίκαιο ο Τίμων. Πρέπει να βιαστούμε!
Αλκέτας: Όχι παιδιά, εγώ δεν φεύγω έτσι. Πρέπει να πάω να σώσω τον ανήμπορο πατέρα μου. Κανονικά και εσείς το ίδιο πρέπει να κάνετε, πρέπει να βοηθήσετε αυτούς που δεν μπορούν να σωθούν μόνοι τους.
Απολλώνιος: Καλά, καλά, κάτσε εδώ εσύ να καείς ζωντανός και να φλυαρείς άσκοπα. Εμείς πάντως φεύγουμε. Γεια σου Αλκέτα και καλή τύχη!
Αλκέτας: Ωχ! Όχι! Πρέπει να βιαστώ! Πρέπει να πάω να σώσω τον πατέρα μου. Βιαστείτε ποδαράκια μου, πρέπει να τον προλάβω. Ουφ! Επιτέλους έφτασα. Πατέρα σήκω πρέπει να φύγουμε τώρα! Η λάβα μας περικυκλώνει, η φωτιά πλησιάζει!
Πατέρας: Τι κάνεις εδώ γιε μου; Τρέξε, τρέξε να σωθείς και άσε με εμένα.
Αλκέτας: Πατέρα τι λες; Εγώ ήρθα να σε σώσω και δεν φεύγω από δω αν δεν γλιτώσουμε και οι δυο. Έλα να σε ανεβάσω στους ώμους μου και να φύγουμε.
Πατέρας: Αχ παιδί μου σε ευχαριστώ πολύ! Οι θεοί πάντα να σε προστατεύουν!
Αλκέτας: Μην με ευχαριστείς πατέρα, εγώ πρέπει να σε ευχαριστήσω που μου έδωσες ζωή.
Πατέρας: Κουράστηκες γιε μου; Έλα κατέβασέ με και τρέξε εσύ να σωθείς. Εγώ είμαι γέρος πια και έχω ζήσει τη ζωή μου. Τώρα εσύ είσαι η συνέχειά μου. Είσαι νέος και θα τα καταφέρεις, ενώ εγώ σε καθυστερώ.
Αλκέτας: Κουράστηκα , αλλά το μόνο που σκέφτομαι τώρα είναι ότι πρέπει να τα καταφέρουμε. Αχ ποδαράκια μου βιαστείτε! Λίγο ακόμα και θα σωθούμε! Ακόμα λίγο! Ουφ, δεν αντέχω άλλο! Κάνε κουράγιο πατέρα! Επιτέλους φτάνουμε στη θάλασσα! Πατέρα, οι θεοί μας βοήθησαν!
Πατέρας: Γιέ μου, οι θεοί πάντα βοηθούν τους ενάρετους ανθρώπους κι εσύ είσαι ένας από αυτούς γιατί δεν εγκατέλειψες το γέροντα γονιό σου.
Από την μαθήτρια της Γ΄ γυμνασίου Μαριλένα Λούσκα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου