Σάββατο 9 Μαρτίου 2013




            Τ' ΑΓΝΑΝΤΕΜΑ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ
   Η ΔΥΣΚΟΛΗ ΖΩΗ ΤΩΝ ΝΑΥΤΙΚΩΝ

ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΑΘΗΤΩΝ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ






  Όλοι σίγουρα θα γνωρίζουμε ότι η ζωή των ναυτικών, από την παλαιότερη έως την σύγχρονη εποχή, ήταν, είναι και θα είναι πάρα πολύ δύσκολη. Στο κείμενο 
 « Τ’ αγνάντεμα» περιγράφονται με πολλές λεπτομέρειες η καθημερινή ζωή και οι συνήθειες των ναυτικών, καθώς και πολλές πολιτισμικές δραστηριότητες, ήθη και έθιμα των γυναικών και γενικότερα των ατόμων που έμειναν πίσω οι οποίοι αποχαιρετούσαν τους ναυτικούς.

Στο διήγημα εκτός από τον λυπητερό αποχαιρετισμό, οι γυναίκες επίσης αφηγούνται μεταξύ τους και διάφορες ιστορίες - που έχουν έντονη σχέση με τους θαλασσοπόρους και τις οικογένειές τους – με σκοπό να συμπαρασταθούν η μία στην άλλη.






Οι γυναίκες αισθάνονται την απουσία των ανδρών τους και αγωνιούν για την τύχη τους. Αυτή είναι και η αιτία άλλωστε που συγκεντρώνονται στο αγνάντεμα και κοιτούν τα καράβια των ανδρών τους να χάνονται στον ορίζοντα. Οι ευχές τους και οι προσφορές στην εκκλησία αποδεικνύουν την πίστη και την ελπίδα τους, αλλά και το φόβο για τη ζωή τους. Παρά το γεγονός αυτό, η γραία Συρραχίνα αφηγείται την αρκετά τραγική ιστορία της Φλανδρώς, μίας νέας κοπέλας που έχασε τον άντρα της στη θάλασσα και για να εκδικηθεί, καταράστηκε τον τόπο εκείνο. Τελικά κατέληξε βράχος και μέχρι εκείνη την ημέρα βρισκόταν εκεί. Σκοπός της αφήγησης αυτής (και φυσικά αναφοράς του συγγραφέα) είναι η συμπαράσταση και η συμπόνια προς τις γυναίκες με σκοπό να απαλυνθεί ο αβάσταχτος πόνος που νιώθουν. Η ιστορία αυτή λαμβάνει χώρα στην πανέμορφη Σκιάθο. Τόπο διαμονής και ζωής του συγγραφέα. 



Με βάση τα παραπάνω μπορούμε πολύ εύκολα να καταλάβουμε ότι η ζωή των ναυτικών ήταν κάθε άλλο, παρά εύκολη. Οι αντίξοες καιρικές συνθήκες όπως οι έντονοι άνεμοι, η κακοκαιρία, η βροχή, τα γιγαντιαία και αρκετά επικίνδυνα κύματα , παίζουν πάρα πολύ σημαντικό και καθοριστικό ρόλο στη ροή της ζωής αυτών των ναυτικών. Λόγω της δουλειάς αυτής, αναγκάζονται να αποχωριστούν τα πιο αγαπημένα τους πρόσωπα, να αφήσουν τα σπίτια τους και τον τόπο τους και να φύγουν μακριά με σκοπό την αναζήτηση χρημάτων

Παρακάτω ακολουθεί ένα απόσπασμα από το ημερολόγιο ενός ναύτη:
         "Ο πατέρας μου έλεγε πάντα ότι η δουλειά του ναυτικού είναι δύσκολη. Τα καράβια, αργοκίνητα και μικρά. Οι δοκιμασίες πολλές…
           Εύκολη δεν είναι  η δουλειά και η ζωή του ναυτικού. Κινδυνεύουν να τη χάσουν και να χαθούν. Όταν σηκώνονται κύματα, ιδίως παλιρροϊκά, μπορούν να βυθίσουν το καράβι και πολλοί ναυτικοί να χάσουν τη ζωή τους ή ακόμη και να γίνουν ναυαγοί. Ένα από τα χειρότερα είναι ότι δεν βλέπουν συχνά την οικογένεια τους. Στην θάλασσα όταν υπάρχει κακοκαιρία είναι χειρότερα από την στεριά. Συνεπώς, η δουλειά του αυτή είναι και  πολύ κουραστική. Υπάρχουν όμως και τα καλά του ναυτικού. Ταξιδεύει και γνωρίζει νέους τόπους, μαθαίνει συνέχεια  καινούργια πράγματα. Βρίσκεται πιο κοντά στη θάλασσα. Αναπνέει καθαρό οξυγόνο. Γεύεται το θαλασσινό αεράκι. Το καλοκαίρι, χαίρεται την δροσιά, σε σύγκριση με την θάλασσα του χειμώνα όπου είναι πολύ χειρότερη.





Υπάρχουν διάφορα είδη καραβιών. Τα φορτηγά, που κουβαλάνε εμπορεύματα, τα πετρελαιοφόρα, που κουβαλάνε πετρέλαιο και τα επιβατικά, που κουβαλάνε τουρίστες. Οι ναυτικοί, οι περισσότεροι, δουλεύουν στα φορτηγά καράβια και η δουλειά τους είναι το φόρτωμα και το ξεφόρτωμα. Τα επιβατικά κουβαλάνε και γνωρίζουν στους ανθρώπους νέους τόπους.

        Από τότε που θυμάμαι κιόλας τον εαυτό μου, η μητέρα μου έλεγε πολλές ιστορίες σε εμένα και στα αδέρφια μου με σκοπό να κοιμηθούμε.  Οι πιο γνωστοί ναυτικοί της μυθολογίας είναι: Ο Οδυσσέας και οι αργοναύτες .Το μεγαλύτερο  πλοίο ο «ΤΙΤΑΝΙΚΟΣ» χτύπησε σ’ ένα τεράστιο παγόβουνο, προς την πορεία του για την Αμερική, και βούλιαξε. Αυτά είναι τα πιο γνωστά. Υπάρχουν όμως και άλλα πολλά, άγνωστα στους περισσότερους ανθρώπους…
       Κάθε φορά που ο πατέρας γύριζε πίσω, το σπίτι γέμιζε γέλια και χαρά. Μου έλεγε πάντα: «Ο ναυτικός όταν γυρίζει στο σπίτι του ξέχνα τις ταλαιπωρίες του και νιώθει τη ζεστασιά του σπιτιού του. Δίνει τα δώρα που αγόρασε στην οικογένεια του και τους διηγείται την περιπέτεια τους. Μετά ετοιμάζεται για το επόμενο του ταξίδι στους ωκεανούς.» Με αυτή τη φράση μεγάλωσα και με αυτή θα συνεχίζω να ζω. Μπορεί να υπάρχουν δυσκολίες στη θάλασσα, αλλά  ο ναυτικός την αγαπά. Όχι, όμως, σαν την οικογένεια του που τον νοσταλγεί και τον αγαπά. Αυτό το κατάλαβα μεγαλώνοντας…"




Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω καταλαβαίνουμε την δύσκολη θέση που βρίσκονταν οι τότε ναυτικοί, ακόμα και κάποιοι τις σημερινής εποχής όσο περίεργο κι αν φαίνεται… Συμπερασματικά λοιπόν, η ιδιομορφία της ζωής των ναυτικών δεν ήταν, δεν είναι και ούτε θα είναι ανάλογη με αυτή που φαίνεται. Ένα όμως είναι σίγουρο: δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το επάγγελμα του ναυτικού παραμένει μέχρι και σήμερα ένα «ιδιαίτερο» επάγγελμα, προσφέροντας σε αυτόν που το κάνει έντονα συναισθήματα αλλά ταυτόχρονα και μια βαθιά ικανοποίηση που τον καθιστούν έναν αφανή ήρωα της καθημερινότητας… 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου